Wieniec – zapis uczuć, znak pamięci

Wieniec – trudna opowieść

Dodaję znów kilka zdjęć wieńców i wiązanek pogrzebowych. W gruncie rzeczy to moja kwiaciarniana codzienność. Wieńce przeze mnie robione dają obraz tego, w jaki sposób dobieram  kwiaty zarówno do okoliczności , jak i wzajem do siebie. Dekoracje dotyczące uroczystości żałobnej to kwestia zawsze bardzo delikatna.Ich ostateczny kształt podlega bardzo wielu zależnościom. Nie będę ich tu wymieniać, bo to też kwestia delikatna, ale dopiero wzięcie ich wszystkich pod uwagę umożliwia wykonanie naprawdę stosownego wieńca czy wiązanki.

Wieńce – smutne „decorum”

Wiele godzin spędziłam ostatnio nad wiązankami i wieńcami pogrzebowymi. Układam je zawsze bardzo starannie, dobierając w sposób  przemyślany  cały materiał roślinny. Tworzę kompozycje bogate, kolorystycznie wysmakowane, urozmaicone kwiatowo. I doprawdy trudno mi było odegnać przykrą myśl, że ostatnimi czasy  uroczystość pogrzebowa powoli staje się jedyną , w której kwiatowa oprawa  ma  naprawdę istotne znaczenie. Kwiaty okazują się tu niezastąpione dla wyrażenia uczuć, dla podkreślenia szacunku. Są znakiem pamięci.  Tworzą „decorum”  czasu i  przestrzeni zarówno w tej smutnej, jak i  w każdej  innej sytuacji  – to przecież ich uniwersalna wartość. Przykre, ale prawdziwe jest to, że coraz słabiej wartość  ta jest pielęgnowana  przy okazjach innych niż właśnie ta smutna.