Dalszy ciąg dekoracji w Tratorri. Tym razem rearanżancja przedsionka przed salą główną. Szkoda, że nie zrobiłam zdjęcia przed moim wkładem w jego wystrój. Wtedy dopiero widać byłoby różnicę. A tak… toskańskie klimaty i tyle!
Czas biegnie, jak zwariowany. Imieniny, koniec roku szkolnego… bukiety, dekoracje… Tak zwana (terminologicznie robiąca karierę jakiś czas temu) masakra! Do tego albo upał taki, że rozum odbiera, albo znów chłód i deszcz źle robiący na emocje! Pośród tych wszystkich kwiatowych zawirowań – Dzień Ojca… Skromny, spokojny, mało kwiatowy… Bo dla Taty, to nie kwiaty! Wszak Tata to mężczyzna ( no… jeszcze narazie tak, aczkolwiek trudno powiedzieć, czy postępowe siły społeczne już np. w przyszłym roku nie uznają tego faktu za dyskryminację jednej płci – podejrzewam nawet, że jest to wielce prawdopodobne ), a więc Tata to narazie jeszcze mężczyzna (hura! hura! konserwatyści górą), a dla mężczyzny… wiadomo… Po pierwsze butelka, po drugie butelka, po trzecie ozdobny korkociąg do butelki. A może… różowe różyczki z wdzięcznym rumiankiem…?
A dzisiaj, w upalny, słoneczny dzień jedna z moich klientek przyniosła mi miętę, prosto z ogródka, do zaparzenia. Nawet dwa rodzaje : zwykłą i cytrynową. Podała przepis na napój miętowy dobry do ugaszenia pragnienia w gorący dzień. Życzyła smacznego. Jakże miło nastrajają mnie takie sytuacje……, a herbaciany napój ze swieżą miętą był pyszny !
Tagi: moi klienciMieliśmy przyjemność dekorować naszą ceramiką nową salę w „Trattoria Toscana”. Waldek zaprojektował wazony i butle w jasnych kremowych barwach, ja wypełniłam je hortensjami. Do tego kosze z lawendą. Dzięki słońcu świecącemu wprost w okna, cała dekoracja nabrała bardzo południowego charakteru.
Dzisiaj wyszedł z kwiaciarni wraz z Panem Młodym taki oto ślubniaczek:
Przygotowania do sesji etno bardzo były zajmujące. Wraz z Ewą i Blanką całą niedzielę szykowałyśmy etniczną biżuterię. Nie tylko dla Julki. Także dla konia. W poniedziałek o 10 rano Julka zasiadła na fotelu u mistrzyni fryzur Wiktorii Diergaczowej. Potem Lila Nogal zrobiła swoje czary-mary. Zdjęcia w studio zaczęliśmy około pierwszej, a przed piatą pojechaliśmy do stadniny zapoznać się z koniem. Przy robieniu zdjęć fotograf Jacek Kacprzak i jego przemiła żona Ania (Studio na Piętrze) walczyli z determinacją o każde ujęcie. Skakali po drabinach, tarzali się w pokrzywach, oswajali konia i podtrzymywali na duchu Julkę, która konia bała się jak ognia ( a koń bał się jej).Około 19 , o głodzie i chłodzie zakończyliśmy sesję. I Julka nareszcie się uśmiechnęła.
Zdjęcia wyszły piękne. Więc było warto!!
W sobotni poranek, o godz. 7.30 przekazałam Panu Młodemu wykonany na kreszowanym, srebrnym druciku korsarz do włosów dla Panny Młodej. Gnał do fryzjerki, Pani Alicji, która wymysliła finezyjną fryzurę dla Panny, a ja z niepokojem czekałam na informację, czy korsarz jest ok. Godzinę później Młody odebrał bukiet i powiózł go do swej wybranki. A o fryzurze tylko tyle powiedział, że ładnie. No, wylewny nie był specjalnie,jak to facet, choć – nie mogę powiedzieć- bardzo sympatyczny .
A po piętnastu minutach : telefon od Pani Magdy, Panny Młodej, że bukiet jest przepiękny, taki jak sobie wymarzyła, że dziękuje, i że aż łzy ma w oczach. No to ja prawie też mam łzy. A za chwilę wpada do kwiaciarni Pani Alicja, fryzjerka z okrzykiem : mistrzostwo świata Pani Moniko, mistrzostwo świata!! Tak jej się korsarz podobał i do fryzury zaplanowanej pasował.
No i jestem szczęśliwa!!
Tagi: kwiatowa biżuteria, wiązanka ślubna
Ta sesja była zupełnie inna od poprzednich. Przygotowana na zamówienie klientki, odwróciła całkowicie mój tok myślenia i realizowania twórczych zamysłów.
Tutaj, na początku była modelka. Bardzo piękna i bardzo młoda osóbka, którą tak naprawdę niewiele znam. Chciałam dla niej wymyśleć historię i to taką, w której kwiaty miałyby swój udział. Wiedziałam jedno: zdjęcia muszą pokazać jej młodzieńczość, ale nie dziecięcość; muszą pokazać jej dziewczęcość, ale przecież nie kobiecość ; no i w końcu : pokazać charakterność ( przewiduję, że jest) rezygnując z taniego sentymentalizmu. No i uroda Julki…bardzo ciekawa, bardzo determinująca określone obrazy… Tylko , do licha, jakie…??
Ileż ja się namęczyłam… Ileż ja wizji twórczych po drodze miałam…
Julka jako wiosenka cała w różowościach na ławeczce w parku…. ale gdzie tu charakterność..?
Julka jako wyrazista, mała wampirzyca w stylu gothic…. ale gdzie tu delikatość…?
Julka, jako delikatna elficzka, cała w błękitach…ale gdzie tu pełna energii młodzieńczość…?
I nagle olśnienie.. I to na fryzjerskim fotelu u Wiktorii Diergaczowej, ktora czesze przeważnie modelki do moich sesji…
ETNO!!! Oczywiscie, ze ETNO!!! Ono łączy w sobie wszystkie pożądane cechy!! I w dodatku modne! I uroda Julki idealna!! I florystycznie mogę się wykazać!! ETNO!! OCZYWIŚCIE, Że Tak!!
Wszystko ułozyło się w całość!!
A przecież od samego początku „siedziała mi w głowie” Frida Kahlo, tylko jakoś nie chciałam tego przyjąć do wiadomośći !
Modelka: Julia Marzec, make-up: Lilia Nogal, fryzura:Wiktoria Diergaczowa, zdjęcia: Ania i Jacek Kacprzak „Studio na Piętrze”
Julce dziękuję za zaufanie i naprawdę dzielne, godne profesjonalnej modelki, pozowanie do zdjęć. Mam nadzieję, ze po latach miło będzie wspominać tę przygodę. Lili i Wiktorii za idealne wyczucie w kreowaniu wizażu, a Jackowi i Ani za piękne zdjęciea chwytajace po mistrzowsku klimat. 🙂
Na tle pięknych drzwi w pracowni Ani i Jacka Kacprzaków („Studio na piętrze”)
wakacyjna sjesta…( Jacek wszystko potrafi wyczarować w swoim studio)
No i ciąg dalszy klimatów etno nastąpi…
Tagi: kwiatowe kreacje, pomysły florystyczne mniej i bardziej zwariowane, sesja zdjęciowa
Oto co przygotowaliśmy z Waldkiem na zamówienie pracowników dla szefostwa firmy z okazji jej dwudziestolecia . Tort kwiatowy wraz ze scrapbookingową karteczką i specjalnym wierszykiem oraz wykonane z szamotu logo firmy ( do zawieszenia) w skrzyneczce dekorowanej kwiatami. Mam nadzieję, że prezent był trafiony.
