Atak zmutowanych liszek 5:)

 

 

Trochę kolorowej włóczki, trawy, dwie brzozy – i już!

 

 

Tagi: land art, pomysły florystyczne mniej i bardziej zwariowane

A tymczasem w Krzemieniu

Wakacje w Krzemieniu nie mogły obejść się bez  landartowych eksperymentów. Tym razem materiałem była moja ukochana brzoza. Do tego kolorowa włóczka i puchate osty.

 

Waldemar niestety nie poznał sie na moich artystycznych wizjach i ocenił, ze wykonane przeze mnie ” przedmioty artystyczne” wygladają , jak łapki na muchy ze „Shreka”. A niech mu tam będzie. Odwdzięczę mu się, gdy zapyta, jak podobają mi się nowe, ceramiczne anioły 🙂

Mimo krytycznych ocen wziął jednak czynny udział w landartowej zabawie i pomagał znaleźć , jak najlepsze miejsce dla naszej instalacji

 

Niestety, nie było łatwo. Wyschnięta, spalona słońcem ziemia stawiła silny opór i niajak nie mogliśmy wbić brzozowych gałęzi w spieczoną łąkę. Już myślałam, że nic nie będzie z moich twórczych zamiarów. Od czego są jednak przyjaciele? Poświęcenie mojej serdecznej przyjaciołki kwalifikuję na najwyższy lewel. 🙂

Szczerze mówiąc, jakby wysilić  mocno wyobraźnię, to mamy tu „Babie lato” Chełmońskiego w nowej odsłonie.

Dzięki Krystynie uratowana została moja wizja i cała akcja zakończyła się sukcesem w postaci kilku naprawdę niezłych fotek.  Nie wspominajac o tym, że wszyscy dostalismy  głupawki i tarzaliśmy się ze śmiechu. 🙂

 

 

 

 

 

 

Tagi: land art, pomysły florystyczne mniej i bardziej zwariowane

Podziękowania , które bezwzględnie się należą

Wróciłam z wakacyjnej krainy. Film, który zrobił Bartek – syn mojej serdecznej przyjaciółki mówi o mojej miłości do Krzemienia chyba wszystko. Zdziwiłam się, że on, siedemnastolatek czuje pewne rzeczy tak samo. To chyba magia tego miejsca i wakacyjnego czasu. Zapraszam Was na chwilę do zaczarowanego świata.

 

No a teraz, tak jak obiecałam przed wyjazdem, podziękowania.

„Kwiatowy Szczecin” to my:

Mariola Badowska ze Stowarzyszenia Wizualne Miasto, której dziękuję za wspólną organizację przedsięwzięcia i za to, że z optymizmem wsparła nieco zwariowany pomysł

Magda i Kasia Pulwer, poznane podczas Festiwalu Róż pozytywnie zakręcone osoby, mama z córką, które dostarczyły ogromne ilości zielska i dziergały z zapałem bukieciki

Mój kwiaciarniany team, czyli: Ania Zyzek, Kasia Grzywacz, Ola Radkowska i Ania Woźniak-Namirowska ( specjalne podziękowania, za założenie najcięższej na świecie spódnicy składającej się z 10 halek i wykonanie pięciu mega-wianków)

Cezary- osobisty syn, którego podziwiam, za dystans do siebie, za to, ze przebrał się w słomkowy kapelusik i ciagnął wózek z kwiatami 🙂

Wojtek Maciejewski, nasz saksofonista, dzięki któremu nasz orszak był taki wesoły

Osobiste: mama i ciocia, które są zawsze ze mną, gdy trzeba ogarnąć większy temat i działają na wielu frontach

Dziękuję raz jeszcze Pawłowi Parzuchowskiemu, mojej bratowej Marzenie i osobistej mamie za piękne zdjęcia.

Partnerami byli: Szczecin Meeting Point, Teatr Współczesny i Hurtownia Kwiatów „Jolanta”

 

I jeszcze podziękowania specjalne 🙂 🙂 🙂 🙂   dla Blanki, która  zainspirowana  działaniem kwiaciarnianego teamu poczuła sie w obowiązku i w nocy po naszym florystycznym spacerze powiła córeczkę, o pięknym kwiatowym imieniu : Florentyna. A ja zostałam przyszywaną, kwiatową babcią!!! Coś niesamowitego!

 

Kilka zdjęć z przygotowań do akcji: było kolorowo, florystycznie i strasznie bałaganiarsko. Dobrze, że Waldemar wyjechał do Świnoujścia 🙂 Myślę, ze nie zniósłby tego widoku!!  Panująca na dworze gorąc  zmusiła nas do pracy na moim wizytowym stole w salonie. A co tam…!  Doszło do tego, że Łatencja tarzała się po podłodze z zielonymi gałązkami w pysku, a Walker dopraszał się by wziąć go do pomocy. Tylko Aron , jak zwykle zachowywał stoicki spokój. Ania , Kasia i Ola plotły wianki, a starszyzna z pomocą Kasi dziergała bukieciki. Rozmowy, jak to przy świecie Matki Boskiej Zielnej  obracały się wokół małżeństw, zaręczyn, ciąż i porodów. Klasyka.

 

A rano : słońce świeci, humory są, kwiaty nie zwiędły 🙂 – ruszamy do akcji!!

Warto było:

 

I artykuł na pierwszej stronie „Kuriera Szczecińskiego” ( nie ten z mielonką, ten niżej 🙂 )

 

Kwiaciarnia „Pod żółtą różą” Monika Dłużyk-Marciniak

 

 

Tagi: ciekawe miejsca, Kwiatowy Szczecin, pomysły florystyczne mniej i bardziej zwariowane

„Kwiatowy Szczecin”

„Kwiatowy Szczecin – Powitaj dzień uśmiechem! ” – pod takim hasłem wraz ze Stowarzyszeniem Wizualne Miasto i całym moim kwiaciarnianym teamem zorganizowałam w Szczecinie kolorową, kwiatową akcję.. A bo to Święto Matki Boskiej Zielnej, piękna pogoda i piękny Szczecin.  Nic, tylko biegać po miescie z koszami kwiatów, uśmiechać się do ludzi i obsypywać ich kwiatami. Chcielismy takze, by na ten jeden dzień ożyła znów kwiatami dawna Aleja Kwiatowa, by nieco puste miejskie przestrzenie ubarwił nasz kolorowy korowód. Udało się. Bawilismy sie wspaniale, a z nami przechodnie i turysci spotkani podczas spaceru.Każdy otrzymał bukiecik. Rozdaliśmy ich ponad sto. Było niedowierzanie, a potem uśmiechy i wspólne zdjęcia. Ludzie machali do nas z samochodów, usmiechali sie zza szyb w tramwajach. Bylo wesoło, sympatycznie. Była moc!!

Za chwilę startujemy

 

Z ekipą kawiarni Szczecin Meeting Point, ktora udzieliła nam logistycznego i materialnego wsparcia

 

Bukiety naszykowane ( kwiaty m.in. dzięki wsparciu Hurtowni Kwiatów „Jolanta” – Staśku!! Bardzo dziekuję!!)

 

Z Mariolą Badowską, prezes Stowarzyszenia Wizualne Miasto

 

Na Alei Kwiatowej rozdajemy bukiety i uśmiechy

 

Będzie artykuł w „Kurierze” 🙂 – z panią redaktor Arletą Nalewajko. Dziekujemy 🙂

 

 

 

Spacer po Szczecinie : Brama Krolewska , Muzeum Przełomów i naszaFilharmonia – „Ożywiamy przestrzenie”

I jeszcze Plac Orła Białego

 

A fotografowali nas: Marzena ( na pierwszym planie pierwszego zdjecia), Paweł ( na drugim planie drugiego zdjecia) i osobista mama ( na drugim planie trzeciego zdjecia) Dziękujemy!! Dzieki Wam tak pieknie wygladamy!!

Bez saksofonu byłoby nam bardzo smutno: gra Wojtek Maciejewski

 

Do zobaczenia za rok 🙂

Podziekowania i relacja z przygotowań w następnym poście. Teraz znikam na tydzień w moim ukochanym Krzemieniu. 🙂

Tagi: Kwiatowy Szczecin, pomysły florystyczne mniej i bardziej zwariowane

Niespodzianka :)

Ślub w ogrodzie

Ślub w ogrodzie , a Panna Młoda koniecznie w wianku na głowie… Modny trend. Lubię takie trendy:)

W barwach późnego lata

Sierpień – barokowy zestaw barw i faktur….Dalie, cynie, hortensje, ogrodowe róże… Piękny czas na ślub…

 

Tagi: wiązanka ślubna

Sierpień

Wakacyjny niezbędnik – kłębek drutu

Kłębek drutu, florystycznego oczywiście… i już powstaje land arcik nadmorski.

Plaża… dzika plaża…, a na niej inspirujace pnie i korzenie… kamyki leżą u stóp i aż się proszą, by je do land arciku wykorzystać… A że każdy florysta kłębek drutu w podręcznym bagażu na plażę zabiera to i twórcze działanie mimo żaru z nieba się lejącego zostało podjęte.

Miejsce na land arcik wybrane. Teraz tylko opracowac je tworczo… Chyba dam radę!!

Kamyczki przygotowane do akcji

Pierwsze ujęcie….

Drugie było lepsze…

A trzecie… najlepsze, przypomniało mi surrealistyczne malarstwo Magritta

 

I ostatnie…

Jak będziecie na plaży, to zamiast wylegiwać się bezproduktywnie i zabierać ze sobą milion niepotrzebnych rzeczy takich jak leżak, kolorowe pisma, piłka weźcie ze sobą po prostu kłębek drutu 🙂

Tagi: land art, pomysły florystyczne mniej i bardziej zwariowane

Piękna baśń

Wakacyjne Kaszuby to baśń o naturze piękna. Pola, łąki, jeziora, lasy….Każda trawka ma tu swoje miejsce i sens, tylko że ja nie potrafię ich odczytać… Jestem zupełnie bezradna wobec tajemnicy, jaką funduje mi przyroda…. Godzinami leżę na trawie wpatrując się w rosnące nad jeziorem osty i próbuję znależć  odpowiedź…  Na próżno… Wiatr porusza nimi bez szmeru żadnego, zawiazując tajemne porozumienie…. Ja nie mam w nim swojego udziału….

Barwne smugi : zieleń lasów, błękit wody i nieba, biało-żółte plamy pól, rdzawość łąk –  niby  proste i oczywiste, ot! zwykłe pejzaże, a swoją doskonałością odbierajace przecież mowę. Pozostawiające w zachwycie…

 

 

 

A kiedy zachodzi słońce, kiedy zapada  cisza pełna odblasków mijającego dnia wyciszamy się razem z drzewami i jeziorem. Zostawiamy za plecami swoje cienie, odwracamy się by oddać wodzie i łące ich samotność i spokój.  One nas nie potrzebują… A my… pragniemy już następnego dnia i wschodu słońca…  Znów bedziemy starali się przeniknąć ducha natury, choć tak naprawdę z lękiem myślimy o chwili, gdy otworzy przed nami swoje ramiona…

 

 

 

 

 

Tagi: ciekawe miejsca, myśli takie sobie