I znów Walentynki

Walentynki były i minęły. Tak naprawdę nigdy nie wiem, jakich kwiatów, bukietów, kompozycji oczekują w tym dniu Panowie, którzy przychodzą do kwiaciarni. Wciąż się rozmijam z oczekiwaniami… Gdy przygotuję serca z różnorodnego kwiecia oni chcą tulipany, jak serc nie zrobię, przychodzą po serca, włożę całą masę energii w oryginalne przybranie pojedynczych róż, Panowie chcą róże „gołe”, zaaranżuję ekstrawagancko goździki, a oni własnie wtedy chcą oryginalnie przybranych róż… i tak dalej.. i tak dalej…

W tym roku do bukietów miałam urocze, miłosne bileciki z wdzięcznym wyznaniem… Na pewno  spodobałyby się każdej kobiecie… I jak myślicie… Co na to „moi” Panowie….?

U mnie już wiosna !!

Na dworze wciąż zima.. Dziś padał deszcz ze śniegiem… było buro, zimno, smutno…

A w kwiaciarni – wiosna 🙂  Zapraszam po dawkę pozytywnej, „zielonej” energii…

Merry Christmas!!

Wzorem ubiegłego roku uplotłyśmy z Blanką girlandę z zimozielonych gałązek i ozdobiłysmy pęczkami rdestu, by przed kwiaciarnią bylo uroczo i świątecznie. W piątek girlandę powiesiłam i sfotografowałam, a w sobotę rano oglądałam jej smętne resztki na chodniku. W nocy przeszła najprawdopodobniej koło naszej kwiaciarni armia Sarumana, nienawidząca wszystkiego co miłe dla oka i serca i dokonała aktu bezinteresownego zniszczenia. Merry Christmas!!

Terminal

Dostałam dzisiaj burę od jednej z moich klientek za to, że za mało udzielam się na blogu, że nie ma co czytać, że po prostu się opuściłami ,a ona chce, bym prywatę uprawiała i pisała o różnych rzeczach, nie tylko o kwiatach. Życzenie klienta jest oczywiście obligatoryjne, zwłaszcza klienta miłego i sympatycznego. Stąd też dzisiejszy temat : terminal.

No więc chcę poinformować, że posiadam. Weszłam, co prawda z opóźnieniem, ale weszłam w dwudziesty pierwszy wiek! Długo broniłam wątłych murów mojej kwiaciarni ( prawie jak Kmicic murów Częstochowy!) przed włączeniem w globalistycznego „matrixa”, ale wiedziałam od zawsze, że nadejdzie kiedyś ten moment, w którym będę musiała się poddać. I jak to mówią pięknie reklamy: ” w trosce o dobro i wygodę moich klientów”  podłączona już jestem do globalnego systemu przepływu gotówki. Będzie już można kupić uśmiechniętego rozkosznie aniołka lub mrużącego oczy kotka ( nie mówiąc o pięknym bukiecie) korzystając z zaczipowanego kawałka plastiku. Od teraz kawałeczki naszej kwiaciarnianej duszy krążyć będą w światowym systemie gospodarki. ” Duch czasów”…! , dlaczego tak bardzo mu nie po drodze z naszą „duszą” ?

Ps. Zdjęcia terminala nie załączam. Nic szczególnego…

Świąteczne nastroje

Połowa listopada – w kwiaciarni powoli robi się świątecznie.Ponaglana przez klientów, którzy już pod koniec października(!!) pytali o bożonarodzeniowe dekoracje z radością „rzuciłam” się na wianki i inne aranżacje ze świecą . Mały remoncik zaplecza nie pozwala mi co prawda w pełni rozwinąć skrzydeł, ale początki wydają się dość obiecujące. Bo przyznać się muszę, że każdego roku przeżywam samotną walkę z wątpliwościami : czy moje aktualne fascynacje  zauroczą klientów, czy charakter aranżacji, jaki w danym roku zapropnuję, będzie im odpowiadał?  No i ta wena… Będzie czy nie? Rozwinie się wraz z nadchodzącym grudniem, czy też przeciwnie: opuści mnie i nie wróci? Na ten moment jest ok. Kompozycje powstają i jestem z nich zadowolona. Co więcej, po obejrzeniu zdjęć z tegorocznych pokazów florystycznych stwierdziłam z satysfakcją, że znów wyczułam ” pismo nosem” (naprawdę nie wiem, skąd mi się to bierze).Brzozowa kora, która w tym roku zainspirowała mnie maksymalnie, obecna jest w wielu pracach. Jestem więc trendy i to bardzo. No i ta wena… Jest!! I jak narazie mnie nie opuszcza!!

Kwiatowy przestój twórczy

Wakacje. Kwiaciarnia zamknięta do końca lipca.Odpoczywam. Trochę z konieczności, trochę dla przyjemności. Od ponad tygodnia nie miałam w ręku kwiatów i po tygodniu rozłąki wiem, że kocham je bardzo, bardzo, mam nadzieję, że z wzajemnością. Już tęsknię za kolorami, fakturami, kształtami i zapachami.W głowie  zaczynają się kłębić pomysły, jeden goni drugi. Tęsknię, jak malarz do swoich płócien, jak Waldek, gdy się go  na kilka dni oderwie od jego pracowni, tęskni do gliny. Kwiaty to dla mnie najdoskonalsze tworzywo.I takie jeszcze niewykorzystane. Kapryśne, wieloznaczne i wielowymiarowe. I radosne.I jeszcze takie…cierpliwe. I, jak to się teraz określa, „glamour” (myślę, że nadchodzi właśnie ten czas , że kwiaty nareszcie będą „glamour”)  Obejrzyjcie choćby ostatni pokaz „haute couture” domu mody Diora. Tryumf kwiatów!! http://www.tvn24.pl/kultura-styl,8/narodzil-sie-nowy-mistrz-brawo-raf-gratulacje-dior,262856.html

W wolnym czasie pozostaje mi land art i ….. może coś wymyślę…:) W tamtym roku , w wyniku wakacyjnego przestoju twórczego powstały pierwsze floralne kreacje… W tym…zobaczymy….

Yellow Rose Florist Gallery

Idąc z duchem czasu ( a duch to osobliwy) zdecydowałam, że od dzisiaj nie jestem już po prostu kwiaciarką, nie jestem nawet florystką….Otóż od dzisiaj jestem….dyrektorem kreatywnym pracowni florystycznej ” Yellow Rose Florist Gallery” , a Blanka, od niedawna wspomagająca mnie w twórczej pracy to oczywiście first assistant of creative director. Powiem szczerze, że w związku z zaistniałymi zmianami od razu poczułam się lepiej, moje bukiety zrobiły się jeszcze ładniejsze (choć myślałam już , że jest to niemożliwe), a kwiaciarnia wypiękniała w mgnieniu oka.

Creative Director w firmie „Yellow Rose Florist Gallery”

First Assistant of Creative Director  w firmie „Yellow Rose Florist Gallery”

Noc Świętojańska przed nami, więc i nasz FLORAL TEAM  prezentuje się w stosownych nakryciach głowy.

„Kwiatki barwy rozmaitej,

Które na łubce obszytej

Usadzę w nadobne koło

I włożę na swoje czoło.

Tak dziewka, jako młodzieniec

Nie proś mnie nikt o mój wieniec!

Samam go swą ręką wiła,

Sama go będę nosiła”

„Pieśń świętojańska o Sobótce”          Jan Kochanowski

Święta tuż, tuż…

Wiosna w pełnej krasie

Zakończyłam dzisiaj wiosenną rewolucję. W kwiaciarni jest teraz tak ładnie, że aż nie chce mi się z niej wychodzić . Was też zapraszam.

W hiacyntach rozgościły się gąski. Barany od zeszłego roku bardzo urosły, nabrały ciała i rządzą. Fruwają piórka. Rozkwitają narcyze, a na dworze słońce i ciepły wiatr.

Dzień Kobiet

Za nami Dzień Kobiet. Obeszło się bez ofiar w ludziach, chociaż było ciężko. Cieszy fakt, że kwiaciarnia staje się miejscem, do którego Panowie przychodzą po wysmakowane bukiety. Gorzej, że w starciu z rozbudowanym do absurdu handlem ulicznym nie mamy szans i kwiaty, które podać można klientowi bez wysiłku, np. 30 tulipanów, podaje w tym dniu jednodniowy „florysta”.

Bukiety, bukieciki, bukieciory- nie było czasu na zdjęcia…  W przeddzień całej akcji  do wspólnej fotografii zapozowała natomiast wspomagająca mnie 8 marca ekipa, a więc wschodzący kwiat szczecińskiej florystyki , czyli: Alina, Malgosia i Magda oraz zaprawiona w niejednym kwiaciarnianym boju  teściowa. Pomagał kto żyw. Wszystkim dziękuję.

A z przedszkola pamiętam jeszcze taką piosenkę:

Dzień Kobiet, Dzień Kobiet

Niech żyją nam w zdrowiu

I Pani w szkole i mamy

Przedszkolna lekarka

I szkolna kucharka

Im wszystkim kwiaty dziś damy!

Ciekawe, czy ktoś jeszcze ją pamięta?