Światecznie w „Trattorii”

Odpowiedź na pytanie o sposób udekorowania restauracji „Trattoria Toscana” i kawiarni „Venezia” była dla mnie oczywista: solidna girlanda okalająca łuk wejsciowy oraz świetliste wianki na oknach. Zarowno jedno, jak i drugie wnętrze jest bowiem tak charakterystczne i bogato wyposażone stosownie do stylistycznych odwołań, ze wprowadzanie do nich choinek czy tradycyjnych aranżacji nie przekonywało mnie zupełnie. Wianki to co innego. Stanowią naturalne przejscie z ciemnego, zimnego swiata za oknem do ciepłego, przytulnego wnętrza. Zapraszają zgłodniałych wędrowców , czarują swoją magią tych, ktorzy już w środku, przy stolikach przyglądają się ich migotliwemu blaskowi. A girlada ( nawiasem mowiąc dziewięciometrowa, gruba i ciężka jak wąż boa i to taki wyrośnięty i dobrze odpasiony)… no więc girlanda… jak ze starych pocztowek. Tylko śniegu brak!

Stroiczki, jak najbardziej klasyczne, również się pojawiły. A to z okazji świątecznych spotkań, które wiele firm organizuje  w przytulnych wnętrzach „Trattorii”. Na pierwszym zdjeciu, stroiki jeszcze w kwiaciarni oczekują na wymarsz!!

Na drzwi, okno, kominek…

Wiankowo się robi u mnie coraz bardziej. Oto jeden z weselszych wianeczków, nagrodzony (już niemal tradycyjnie)  naleweczką i pierniczkami. Będzie wisiał w klimatycznym, rustykalnym saloniku na dużych drzwiach od tarasu i umilał święta fajnym ludziom. Ciepły, swojski, sielski…

Święta, święta…

Już wpadłam w świąteczny amok kompozycyjny i „nurza się w zieloność i jak łódka brodzi….” moja kwiaciarnia w świerku zielonym, kłujacym. I  pomarańcze, i orzechy, i usmiechnięte reniferki, wstążeczki w kratkę, cynamon i mech wilgocią lasu pachnący, modrzewiowe szyszki i kłębki ciocinej włóczki, czerwone bombki, kolorowe świeczki,serca drewniane, ceramiczne, włóczkowe… no i oczywiście…http://www.youtube.com/watch?v=xPXwkWVEIIw

Firmowa klasyka

…. z domieszką nowoczesnej stylistyki. No i  dlaczego nie wykorzystać do świątecznej dekoracji stąjących w korytarzu bukszpanowych kul? Kolory firmowe: czerwony i szary idealne wprost do bożonarodzeniowych aranżacji. A i klienci, znani mi od lat, oczekujacy, bym w kompozycjach umiejętnie łączyła ciepło wyjątkowych świąt Bożego Narodzenia ze stonowanym emocjonalnie, firmowym do nich podejściem. Zadanie trudne. Raz udaje mi się z niego wywiazać lepiej, raz gorzej. W tym roku jestem raczej zadowolona.

A w kwiaciarni kolejny adwent

I nowe, adwentowe wianki. Robię je z wielką przyjemnością, a świerk nie pachnie o żadnej innej porze tak, jak teraz. Mikołaj naprzynosił mi dzisiaj róznych dóbr konsumcyjnych, w tym „Toffifi” dla moich klientów. Było więc słodko i czekoladowo. W kwiaciarni rozchodzi się już smakowity zapach pierników, uzyskany droga sztuczną z pomocą tajemniczej, podgrzewanej w kominku substancji.Jeszcze tylko nie śpiewa Glenn Miller, ale w tym roku będzie miał chyba zastępstwo. A może jednak nie?

Ps. W gazetach i reklamach nastąpił już zmasowany atak mamuś w fartuszkach w kratkę! http://www.blog.podzoltaroza.pl/2012/12/17/wbrew-wydzwiekowi-tego-co-ponizej-kocham-swieta/ Ratuj się kto może!!

Naprawdę bardzo mi miło

Jestem w pozytywnym szoku. Otóż wczoraj przyszedł na moją pocztę przesympatyczny i wzruszajacy list od pani Krystyny, wychowawczyni z Przedszkola Misia Uszatka w Igołomni. Pani Krystyna pisze o tym, jak florystyka pozwoliła jej odzyskać życiowe siły po wypadku, a mój blog był dla niej inspiracją i natchnieniem. Jestem wzruszona i chyba także pod dużym wrażeniem siły sprawczej mojego pisania. Pani Krystyna po odbyciu florystycznego kursu umyśliła dla swoich małych podopiecznych specjalny program „Mały florysta” i ambitnie wdraża go w zycie. Powstał piękny jesienny parasol oraz sukieneczka dla Pani Jesień , dla ktorej inspiracją była moja jesienna sesja zdjęciowa . Dzięki zapałowi Pani Krystyny maluchy twórczo obcuja z naturą.

Otrzymałam pozwolenie na zamieszczenie kliku zdjęć. Bardzo chętnie to czynię, by pokazać, jakie możliwosci edukacyjne ma florystyka, gdy sięgnie po nią osoba kreatywna i z pozytywną energią.Pani Krystynie gratuluję i jednocześnie przepraszam za moje znaki wodne na jej zdjęciach, ale tak mam ustawiony program komputerowy  i nie potrafię tego zmienić.

Ostatnio popełniona…

…wiazanka ślubna dla Panny Młodej w nieco starszym wieku. A więc jak najbardziej tradycyjna, stonowana zarówno pod względem koloru, jak i formy, klasyczna. Sfotografowałysmy ja na tle fantazyjnie podartych dżinsów Blanki, by choć w ten sposób dodać jej tzw.”pazura”. Do prostego, eleganckiego kostiumu „ecru” mojejPanny Młodej z pewnoscia pasowała.

Na czerwono-zielono też się dzieje

Już się dzieje

Wymyśliłam sobie zimę… biało-srebrno-turkusową. Nigdy nie sądziłam, że  kolory te mogą mnie zauroczyć tak bardzo, bym chciała nimi właśnie „opowiadać” święta. Zapraszam zatem do kwiaciarni, bo choć za oknem nadal  letnie słońce ( i niech tak będzie, jak najdłuzej!) u mnie mroźnie i śnieżyście. A turkus…?… jak widać i do niego dojrzałam. Jedna z moich klientek najpiękniej opisała dominujace w moich tegorocznych kompozycjach zestawienie barw : ” to tak, jakby połączyć pierwszy przymrozek na łąkach, gdy niebo do obłędu błękitne, a snieźystość biało-niebieska i skrząca, ze spłowiałą rudoscia traw…”

Kwiatowe drobiazgi mają sens

Kilka dni temu układałam małe kompozycyjki na stoły w restauracji „Trattoria Toscana”. Cieszy mnie, że pomyślano o kwiatach, które ozdobić miały niewielką uroczystość. Kompozycyjki skromne, ale kwiaty ustawione na stołach  wprowadziły natychmiast przyjemną i „wykwintną ” atmosferę. Dodam, że po raz pierwszy miał okazję pomagać mi przy tej małej dekoracji Łukasz –  nowy praktykant florystyczny, który z poświeceniem godnym akrobaty wiozł ze mną z kwiaciarni ułożone w kielichach dekoracje, a potem z zapałem wiązał wstążki na świecznikach. Witamy go ( tzn. ja witam i Blanka) w progach kwiaciarni serdecznie.